Nissan Leaf

Nissan Leaf to zupełnie nowy i pierwszy elektryczny model w ofercie marki. Zadebiutował w 2010 roku, a jego nazwa jest skrótem od Leading, Environmentally friendly, Affordabble Familly car, co oznacza: wiodący, przyjazdy środowisku samochód rodzinny w przystępnej cenie. Pojazd oferowany jest jedynie jako 5-drzwiowy kompaktowy hatchback. Produkcja odbywa się w tym momencie tylko w Japonii, z biegiem czasu i zapotrzebowania może rozszerzyć się o fabryki Nissana w USA i Wielkiej Brytanii.

Leaf wizualnie nie przypomina niczego, co ma w ofercie Nissan. Stylizacja jest niezwykle oryginalna, ale to już reguła przy projektowaniu aut z alternatywnym źródłem zasilania. Najistotniejszym czynnikiem warunkującym wygląd i kształt Leafa jest aerodynamika, mająca znaczny wpływ na możliwości pojazdu. Charakterystyczny wygląd z całą pewnością pozwoli wyróżnić się na drodze.

Nadwozie oparto na platformie podłogowej Nissan C – tej samej, z której korzysta inny kompaktowy Nissan – Tiida. Ważące dużo, bo 1521 kg auto mierzy odpowiednio 4445 długości, 1770 mm szerokości i 1550 mm wysokości. W kategorii "bezpieczeństwo pasażerów" otrzymało maksymalną notę 5 gwiazdek.

Do napędu Leafa służy zestaw składający się z 48 baterii litowo-jonowych (każda z nich ma 4 komory) o łącznej pojemności 24 kWh, które samodzielnie generują moc ok. 110 KM. Prędkość maksymalna wynosi około 150 km/h, a przyspieszenie do pierwszych 100 km/h dzięki wysokiemu momentowi obrotowemu silnika elektrycznego trwa niespełna 10 s. Zasięg auta w zależności od stylu i prędkości jazdy może wynosić średnio ok .150 km. Po wykorzystaniu zasobów baterii pojazd wymaga podłączenia do klasycznego gniazdka lub specjalnej stacji dokującej Nissana. Pełną sprawność akumulatory uzyskują, w zależności od sposobu ładowania, po 18 godz. (ładowanie z gniazdka) lub po ok. 30 min (ładowanie w stacji dokującej). Żywotność baterii producent ocenia na 5-10 lat, pojawia się zatem problem ich utylizacji i wymiany na nowe. Waga baterii wynosi ok. 300 kg.

Za przeniesienie napędu wyłącznie na przednie koła odpowiada bezstopniowa skrzynia SSDD.

Problem mogą stanowić części zamienne, których dostępność może być ograniczona. Ceny podzespołów nie są jeszcze znane, ale technologia elektrycznego napędu wymusza serwisowanie w autoryzowanych stacjach obsługi, mających specjalistyczny sprzęt. Kwestia kosztowa nie jest mocną stroną tego auta.

Zawieszenie modelu Leaf oparte jest na kolumnach MacPhersona z przodu i układzie z belką skrętną z tyłu. Układ, choć ma nad sobą ciężkie nadwozie, poprawnie tłumi nierówności zarówno wzdłużne, jak i poprzeczne. Zapewnia dobre wyczucie drogi, ale nie zachęca do dynamicznej jazdy.

Wnętrze Leafa, tak samo jak nadwozie, jest futurystyczne, ale także funkcjonalne. Obsługa wszystkich mechanizmów jest intuicyjna, a jakość elementów wykończeniowych stoi na dobrym poziomie. Lista dodatkowych elementów wyposażenia nie jest długa, co oznacza obecność wielu użytecznych rozwiązań już w wersji podstawowej.

Nissan Leaf jest przykładem nowego nurtu samochodów elektrycznych, które nie współpracują już z klasyczną jednostką spalinową. Jest dobrze przemyślanym, nieźle wykonanym samochodem miejskim, jednak przez wysoką cenę i utrudnioną eksploatację jeszcze długo będzie tylko gadżetem.